Son Yolculuk Şiiri - Nusret Aygüneş

Benim için sadece yalnızlık
Savrulduğum ümitsizlik içinde
Açıldım sakin denizlere
Yanımda bir sen bir de yalnızlık

Herkes susar bu mavi denizde
Bir tek sen konuşursun
Seni dinlerim dalgaların sesinde
Bilmiyorum ne zaman yanımda olursun

Dünyanın kahrı bile vız geliyor
Sadece yalnızlık benim yoldaşım
Aslında her anım senle beraber geçiyor
Sen olmasan da yanımdadır hep yalnızlık

Tekneyle açıldıkça maviliğin enginliğine
Karanlıklar içindeki hayalin parlar
Kafamdaki sis dalgası uçup gider
Beni sana bağlayan o masum gülümsemenle

Aslında keder teknemi götüren sensin
Razıyım senden gelen her şeye
Gözüm senden başkasını görmüyor
Al götür beni hayalinin bittiği yere

Savrulup gidiyorum karanlık denizlere
Ne olur çırpınmalarımı gör artık
Döndür beni sevginle gönül bahçene
Yoksa dönüş yok, bu son yolculuk