Yokolup gitmek sonsuzluğa
Sessizce, iz bırakmadan gitmek
Haber vermeden kimseye...
Bilmemeliler gittiğimi,
Sonsuzluğun beni çağırdığını,
Yokoluş vaktimin geldiğini bilmemeliler.
Bu öyle derin bir boşluk
Öyle derin, öyle sessiz
Çağırıyor beni ama, korkuyorum
Karanlık çünkü, bilinmezlerle dolu
Yokolup gitmek sonsuzluğa
Sırtımı dönerken insanlara,
Kucak açmak sessizliğe, karanlığa,
Huzur duymak, ağlamak, gülmek
Sevmek, çaresiz o yolculuğu
Tüm düşüncelerden sıyrılıp
Başıboş, bomboş gitmek
Ve dolmak o sonsuzlukta...
Kayıt Tarihi : 8.11.2006 09:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!