İsterse güneş batsın, ay doğmasın bu gece,
Ben her şeyi bırakıp, bir yola çıkacağım.
Belki de aşıkârdan veyahut da gizlice,
Dostlarımın yüzüne, son defa bakacağım.
Tren çığlık çığlığa kopacak istasyondan,
Gideceğim, görmeden sallanan mendilleri.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Ahmet Ağabey
Çapraz kafiyeye çok güzel bir örnek teşkil eden şiirinizi okurken...
Ben neler düşündüm neler:
Sevgiliye kavuşmanın ayrılık olmayacağını bildiğimden ilk defa ürpermedi içim...
İlk defa mahzun mahzun gülümsedim...
Titredim ve ilk defa vuslat elçilerimle yüzleştim...
Çünkü ne ortadan kaldırılması için bir kuvvet ne de tedavisi için birilaç olmayan ölüm aslında ne de ehvendi...
RABBİM ÖLÜMLE İFTAR EDİNCEYE KADAR DÜNYA İLE ORUÇLU OLMAYI NASİP ET CÜMLEMİZE.....
saygılar, dualar
(dua dilencisi)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta