Son baharda kırılan bir dal gibi
Rüzgara teslim olan yaprak gibi
Solup giden gonca güller gibi
Bulur insanı son yolculuk
Gelemem denizmez, kaçıp gidilmez
Zamanı gelince ömür saati işlemez
Anla nefsim ölümden öteye yol gitmez
Bulur insanı son yolculuk
Ne genç der, nede ihtiyar
Hayat dediğin esen bir rüzgar
Tutunmak istesende ellerin kayar
Bulur insanı son yolculuk
Kayıt Tarihi : 7.5.2006 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!