Son Yolculuk Şiiri - Atsız Alp

Bir vakit sevdim, bir vakit yandım,
Gözlerin vardı, dünyamı aydınlatan,
Şimdi karanlık çöktü üstüme,
Ayrılık aldı canımdan canı.

Ne yol var geride, ne de umut kaldı,
Bekleyenim yok, ardım bomboş,
Bu yürek artık yalnız savaşa aşık,
Ölüme meydan okuma vaktidir şimdi.

Düşmanlarım, korkun benden,
Artık kaybedecek bir şeyim yok,
Sevdasız bir adam, ölüme yürüyen,
Korkusuzca belaya giden.

Hayatın tadı kalmadı artık,
Her adımım son yolculuk,
Beni bekleyen tek gerçek var,
O da ölüm, kara bir uğrak.

Şimdi veda ediyorum hayata,
Sevgiyi, umudu arkada bıraktım,
Düşmanlarım, dikkat edin adımlarınıza,
Çünkü bu adam ölümle dans ederken,
Kazanmak için her şeyi göze aldı.