Yola koyuldum
Boğazına yürüyen kanserle yarışırcasına
yollara koyuldum bugün
Yıkılmış yüreğim gibi
İzmit,Adapazarı,Kocaeli
Doğa anlatıyordu
yıkımlar düzelmez
Yollar yol vermezcesine
yarılmış,ayrılmış
Ama umut ya umudum
bu canım,bu canımın
Dermanı olmalıydı
Elbisesini koymuştu başucuna
Onu giyip dönecektin
Şapkanı başına takıp gelecektin
Sabahın ilk ışıkları ile,
kahvaltı istedin
suya bile geçit vermeyen boğazına
kanser adlı o kapıyı unutarak
Yarım poça,bir iki damla su
İçiverdin belki acıyla
Her şeyi sonraya bıraktık
O sonra hiç gelmeyecek
gelmedi baba.......
Kayıt Tarihi : 30.3.2006 08:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!