Son yolcu Şiiri - Mehmet Çiftci

Sen yolcusun burada
Ben hancıyım yabancı
Çok geçen oldu handan
Ama en son en acı.
Titredi yüreğim veda ederken
İki damla yaş gözümde giderken
Neden bu acı bende
Kimsin söyle yabancı
Ne özellik var sende
Hiç bir giden bırakmadı beni böyle kederde
Sen uzunca bir yolun başındaki bir yolcu
Bense yolu tüketmiş ihtiyarlamış hancı
Öyle tedirginim ki içerimde burkuntu
Korkutuyor bu hal beni belki yersiz kuruntu
Güle güle yolun açık bahtın da açık olsun
Al çantanı şimdi çık git
O masum güzel yüzün üzülmesin solmasın
Garip hanın son yolcusu haydi uğurlar olsun

Unutma bu yaşlı dünya ne canları taşıdı
Bir değirmen misali öğüttü ufaladı
Yaşamamış sanki onlar gelmemişler dünyaya
En yakını olanlar zaman geçti unuttu
Unutulmak kesin olgu aksi mümkün mü bunun
Yaşanan bütün duygular başlangıcıdır sonun
Atılan yanlış adım çığ gibi büyüyerek
Bir gün çıkar karşına işte hıncı dünyanın

Durma artık git yoluna sözlerim küpe olsun
Çıkarma kulağından bir gün olur anlarsın
Doğruymuş yaşlı hancı
Al çantanı omuzuna haydi durma yabancı.