Son Yolcu Şiiri - Dilek Özdemir

olsaydın
dokunsaydın yaralarıma
dokunup kanatsaydın
kanatsaydın da acısaydım
acımla çığlık olsaydım
düşseydim uçurumlara çığlığımla
döne döne savrulup düşseydim
çarpa çarpa duvarlara
sarsıla sarsıla
yıkıla yıkıla dibe vursaydım
kendime gelemeseydim
gözlerim kararsaydı
kara kara olsaydı
başım dönseydi
dönseydi dönseydi
düşünemez olsaydım
öğrenseydim
imkansızın peşindeki
son yolcu olduğumu