Son Yolcu Şiiri - Ayten Özgün

Değişti birden fırtınanın sesi
Esti esti rüzgar soldu yapraklar.
Olması gerekirken olmayan her şeyi
İnsan istesede her şeyi tutamazmış elinde.

Çekip gitmeliyim diyorum bu diyardan,
Boşuna değil di isyanım
Boşuna değil di meydan okumam,
Göğsümde derin bir sancı avuçlarımda yangı,

Siyahın anlamı gecede saklı
Oysa sabahın ilk işiıkları ilr girdin hayatıma
Neler vermezdim ki bir kez daha yaşamak için.
Özgürlüğe doğru yol almakta israrlı bu gönlüm .

Yosun tutmuş tahtadan iskelenin bir ucunda ,
Önünde azgın sular arkasında kayalar.
Gemiler demir atmış son yolcusunu bekler
Çekip gitmek istiyorum bu diyarlardan.

Ayten Özgün