Son Yolcu Şiiri - Huseyin Aydogan

Son yolcu da indi karşı yakada
Yaşlılar varken arka sırada
Issız bir köşede yalnız bir kendi
Bu mekan benim evim der gibi

Karşı tepelere şöyle bir baktım
Bir anda ürktüm, titredim sanki
Maziye baktıkça çok hatıran var
Bu dünya olmuyor hiç kimseye yar

Ağlamam demiştim kendi kendime
Aldığım mektubun gözyaşı imiş
Sen olsaydın okuturdun beni diyordun
O anda gözyaşım sel oldu sanki

Sanki anlamıştı gideceğini
Öyle sözler sarfettin ki okşadım seni
Son yolculuğun vedası gibi
Unutmam kardeşim unutmam seni...

Kadere bak bizi ayırdı sanki
Büyüğü dururken küçüğü gitti
Takdir ilahi böyleymiş meğer
Mekanın cennet olsun canım kardeşim!

Bir girdaba kapıldık sanki
Her birimiz ayrı ayrı yerlerde
Gökyüzünde dolaşan toz tanesi gibi
İnsanın ömrü uçup gidiyor

Azrail gelip çalınca kapı
İşte o zaman yuttuk hepimiz hapı
Karşında duruyor muhteşem kapı
Cennet olana al mevlam bizi....
14/11/2006 Salı