Sancılar içerisindeyim,
Kan bağlamış dudaklarım.
Yumrukluyorum geceyi,
Soğuk sert duvarları.
Hıncım kalbime ağır geliyor,
Kanım karnımda kaynıyor.
Kabuslar doluyor gözlerime,
Sensiz rüyalarımın içine.
Duvarları deliyor gözlerim,
Çırpınmıyor artık kalbim.
Yok mu bir gören duyan beni,
Tutun tutun ellerimi.
Geldi işte o beklenen an,
Burnumda anne kokusu.
Uyan ey İstanbul uyan,
Bu ömrümün son yokuşu.
Kayıt Tarihi : 9.4.2020 13:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
9 Nisan 2020, Oslo, Norveç
TÜM YORUMLAR (1)