şafak tazeliğinde bir gül
doğar tebessümlerinle
kara üzüm gözlerinden
tatlı masumiyet kıvılcımları
tutuşur yüreğim
yıldızlaşır gönlüm...
serçe dokunuşlarınla
düşerim
öpemediğim dudaklarının ötesine
düşlerim seni düş gezegenimin
umutsuz aşk gemisinde...
ruhumun final sahnesi
güvertenin en uç noktasındayız
elele doyumsuz bir bakış içinde
akıp gitmişiz...
akıp gitmiş ruhumuz
saçlarını havalandırıyor sabah yeli
nefesin hala nefesimde...
son bir yıldız kalmış gökyüzünde
tanyerinin son yıldızı
oda sensin
yüreğiminde...
kayıp gitmeden önce
son bir busedir bu
dudağımdan
nar tenine...
Kayıt Tarihi : 15.9.2011 23:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgay Akbulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/15/son-yildiz-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!