SON YILDIZ-2009
Tan ağarırken takıldı gözüme son yıldız, loşluğun içinde
Güneş ile birlikte diğerlerini kandırmışlar, uyutmuşlardı belki de
Son yıldız nereden bilebilirdi yalan söylendiğini kendisine de
En çok güneşin parlaması gerektiğini gökyüzünde
Gülümseyerek süzdü bir o yanını bir bu yanını
Görünce etrafında tek yıldız kalmadığını
Birden hatırladı küçük bebeğinin kendine olan ihtiyacını
Sıcak bir tebessümle çevirdi bakışlarını
Dünya istediği yerde durmuyordu
Her yerde savaş oluyordu, hep gözyaşları akıyordu
Güzelliklerin yerini çirkinlikler alıyordu
Ve dünya kendi kendini yok ediyordu
Artık güneşten başka yıldız görünmüyordu
Neden insanlar birbirleri ile durmadan kavga ediyordu
Güneş dünyanın bu durumuna çok kızıyordu
Ve bir gün O’ da yok oldu
Kayıt Tarihi : 17.8.2011 22:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!