Hazan vurmuş gülistânı, bahçe harap, târumar,
Ne gül kalmış, ne bir gonca, ne de bülbül sesi var...
Bütün etraf, kızıl- sarı hüzün rengi yapraklar,
Solgun yüzlü, kızıl saçlı mahzun bir yar; sonbahar...
Kader, ufka nar kabuğu rengi bir güz asarsa,
Mutluluğun bütün ömrü, geçmiş bir yaz kadarsa
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…