Son yaz Şiiri - Ayşegül Bahceci

Aklımda kalan son yazımsın
İlk umudum
İlk mutluluğum
Ve son sevincim...
Yer toprak kokar, gök masmavi
alınyazım bembeyazmış
O günlerde
Cıvıl cıvılmış gülümsemem
Aklım bir karış havada
Efkar basmamış henüz
Aynalara hüzünle bakmamışım
Acıyı tatmamışım daha

Ah o son yaz
Çocukluğum koşarmış
bahçelerinde haylaz haylaz
Olabildiğince şımarırmışım
Bayram sabahlarına uyanan
çocuklar gibi
Seninle her gün
Ceplerimde annemden sakladığım
bayram şekerleri

Son yazım
geçip gitmişsin farketmeden
Gidişinle yaşlanmışım
Anlayamadım
Daha büyümemiştim ki ben

Şimdi bana bir gençlik borçlusun
Taze bahar tadında
Güneş açmış bir gökyüzü
bereketli Nisan yağmurları
Ve umut
ve rüya
Ve aşk ki
yaşanmamış düşlerle dolu

Son yazım
sonum olmasın yeter
Işıksız kaldığım
karanlık geceler
yerlere saçtığın yıldızlarımı
topla
Sararmış yapraklarımı süpür
Kuşlarım yeniden uçsun
Maviliklere özgür özgür
Ve güneşimi bana geri ver

Ayşegül Bahçeci
25. 09.2021
Kocaeli