Son Yarınım. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Bayramlık Şiir yazmak istedim,
Ne İlhamım geldi, ne cin’si perim,
Üşüştü beynime tüm dertlerim,
Bırakmıyor yakamı, cürümlerim,

Bayramlık bir kitap gördüm raflarda,
Meğersem candan bir dost yazmış onu arafta,
Aradım: Sonunda buldum onu Ademi deryada,
Bayramlık şiir yazmaktanda utandım, onun mısralarına dalınca,

Yinede bana yarenlik yapar,
Yol gösterir, Ensar yağar,
Kitabının adı Bayramlık,
İçinde kendi var ki, Adamlık.

Dedim: Üstadım bir baksan hele,
Kendi kendime, söyleşilerime,
Yalnız ve çileli düşen kelimelerime,
Belki içindede vardır bir bayramlık,
Zati ömrüm ya sonbaharlık, yada kalan son
yarınlık.

Buda mı gol değil hakimim ,
Buda mı ofsayt Şairim,
Bu gece yatar giderim öyleyse,
Sakın elleşmeyin beni bırakın uyandırmayın öylece.

Şiiriim üstadım ve çok yakın Dostum.
Bayram ÇİNKIL’a ithafımdır.