Son yaprak dökülüyordu
Sonbaharın kollarında
Geride kalacak
Kuru bir hışırtı
Islak kaldırımlardan başka
Kayda değer hiçbir şey olmayacaktı
Zaten kayıt edenler
Asla ortalıkta bulunmazdı
Donuk yüzler cumhuriyetinde
Yürümekte çok can sıkıyordu
İçi içine sığmayan
Dışı bu dünyaya hapsedilen
Cezalı bedenlerdik
Nereye ait olduğumuz
Hiç belli değildi
Tam benim dediğin yere
Vaktin gelince gömülüyordun
Son yaprak dökülüyordu
Sonbaharın kollarında
Biri gidiyordu
Ellerinde yapraklarla
Kayıt Tarihi : 18.12.2004 21:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gencay Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/18/son-yaprak-dokuluyordu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!