Son Yaprak Şiiri - Ahmet Birgül

İçimde bir bende bir sen yok,
Aşiyan yolcusu gibi ruhum,
Yol üstünde ki umudunu bekleyen dolmuş yolcusu gibi,
Eh işte diyorum kendi kendime umudun dolmuş diye!
Gel gör ki anlatamıyorum, gençlik işte!
Tek cümle, tek kelime, tek hece,
Gece gece ne bekliyorsun dolmuş bir ümidi diye?

Savrulan son yaprak gibi,
Bir o yana bir buyana..
Ruhumun hercai tutkularından arta kalan son yaprak,
İhtiyarın son nefesi,
Bir gencin ihtiyarlık ertesi,
Terk edilen sevgilinin gözünden düşen son damla,
Bu son yaprak!

Mukaddes emanetin son neferi,
Fırtınanın şiddeti,
Hüznün ev arkadaşı,
Son yaprak,
İşte sana göre son rüzgar....
Seni de götürdü diğer yapraklar gibi,
Sonsuzluğun bağrına,
Ey hayat ne sen varsın artık, nede ben
Sen fanisin, korkmam senden,
Ancak korkarım hesabı Mahşerden.