Yalnızlık,ruhumun konduğu tabut
Bir omuzda sen ver, gönlüm sen de tut
Ne altın ne gümüş ne de bir yakut,
İşlense, gözüme görünmez yine!
Kalabalık artta yalnızlık önde
Herkes yekvücut mu gittiği yönde,
Şöyle göz ucuyla, birara dön de,
Baksan kime ne ki; baksan neyine!
Kayıt Tarihi : 17.8.2018 16:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!