Yanık bir rüzgâr eşliğinde/
içimiz kan ağlıyordu..
Gözyaşlarımız/
keman sesini ıslatmıştı..
Zamanın tellerinde/
Gidip gelen yayın cızırtıları,
içimizi sızlatıyordu her gün..
Buğulu gözler,
geleceği göremiyordu..
Yavaş yavaş gidiyorduk/
bir bitişin başlangıcına.
Gırtlağa dayanan/
keskin bir yokluktu korku.!
Korku sonuçta,
Cesareti mağlup etmişti.
Onun kollarında,
can çekişiyordu.
Hep kendimize yalan söylemiştik,
İşte bu ise son yalandı..
15.06.2021
Kayıt Tarihi : 15.6.2021 06:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
Çok çok teşekkürler sayın Çal
sayfama kadar gelip şiirimi okumanız
benim için şereftir. Var olunuz saygılarımla
TÜM YORUMLAR (2)