Son Yağmur Şiiri - Ersin Çakmak

yollar ıslanırmı dersin bugün?
ceviz ağacımın o tozlu yaprakları yıkanır mı?
kendimi avutmak için yaptığım o oyuncak geminin,
akıntılara bırakılma vakti geldi belki de.
bu gün ağlasın artık bulutlar,
buralarda sadece benin değil herkesin yağmura ihtiyacı var.
sıkıntıdan çatlayan dudaklarım gibi çatlamış toprak,
o gayet suskun,
benim dudaklarım da ise çatlak bir ıslık sesi varal bu ıslığı dudaklarım dan bulutlara götür rüzgar.
işte ilk damlaık düştü penceremde ki menekşeye,
bulutlar ağladığı zaman böyle ağlar işte.
sağol rüzgar,
bu ıslıkta senin için, al bunu da üşüyen koynuna sar.
haydi bakalım küçük kaptan yolculuk zamanı geldi,
demir al, yelkenler fora, gemiyi suya indir artık,
yağmur dinmeden rüzgar gitmeden,
açıl uzak ufuklara doğru.
bu benim son sigaram, bırakayım onuda rüzgar içsin,
yollar ıslandı,
ceviz ağacımın yaprakları yine senin gözlerin,
kaç gün, kaç ay bekledim bu yağmuru bilemezsin,
bu kaptan açılır bu gün,
kuyruğu kırık sandalıyla ufuklara doğru,
gder durmaz, çünkü,
bu onun bu onun son yağmuru...