Son Vuslat Şiiri - Oğuzhan Yarışçı

Yoruldum sevdiğim, yoruldum ama
Kefenler üstümü sarmadan geldim
Belli mi olur? Bu hayat muamma
Ben sana tabuta girmeden geldim

Nerden bileceksin o gün bu gündür
Belki de bu seni son görüşümdür
Yalandır bu dünya, gerçek ölümdür
Aslolan vuslata ermeden geldim

"Bir daha göremem" diyorsan eğer
Beraber gidelim, ellerini ver
Gelirse kaçamam, ama bu sefer
Azrail canımı sormadan geldim

Düşüyor ömürden bir yaprak daha
Elbet bir gün bu can döner Allah'a
Bakarsın varamam gelen sabaha
Henüz son güneşi görmeden geldim

Hasretin közüyle kavrulur içim
Derdine yanmaktan ağardı saçım
Sende son kez olsun kaybolmak için
Yüzümü toprağa sürmeden geldim

Gülüşün bana en güzel hediye
Geldim, muradımı alayım diye
Güzel gözlerinde öleyim diye
En son nefesimi vermeden geldim