Son Vedaya Dair Şiiri - Engin Badem

İşte gidiyorum...
Açıldı tüm yollarım.
Gidiyorum sık dişini;
Aldırmadan voltasına
Kanlı baharın...
Omzumda hala
Üstadımdan kalan miras,
Dilimde aynı çocuk ezgisi.
Doğrular mahpus kaldı yanlışlara
Hani nerde şefkatin titreyen sesi...
Bu muydu yoksa;
Gözyaşıma yelken açan
Yalnızlığın son bestesi...

Neyse..
Ben gidiyorum....
Ardımda noktalar,
Mahkum kalsın soru işaretlerine.
Hakkını helal et gülüm(!)
Özlem atkısını
Serip üşüyen gövdeme,
Bir elveda dolayıp
Titreyen sesime,
Gidiyorum...

Hayata dair ne varsa
Bir bir hançerledim,
Yüreğimi, sedef işlemeli
Bir sandukaya kilitledim.
Yok yok...
Sen bakma gamzemi besleyene
Onlar göz yaşı değil,gülüm(!)
Ben yıllar önce,
Gözyaşımı yalnızlık kadehiyle içtim...

Yalnızlık;
Ilık bir nefes gibi,
Yalnızlık;
Issız bir ses gibi.
Bırakarak geride,
Sana dair her şeyi
Gidiyorum...

Gidişim üzerse küskün akasyaları,
Gözyaşımı çıkar saklı zulamdan.
Ve selam söyle; hani en sevdiğim kıvamdan....
Bu bir dostun kıvılcım anıdır de
Kendini anlatamamanın vesikasıdır de
Neyse ne işte...
Boş ver...
Gidiyorum...
Kırgınlığım hep
Yalnızlıktan yana;
Hasretten,sitemden, acıdan yana.
Ya şimdi senide üzdüm,be gülüm,
Ne olur kusura bakma.
Hicranla yaşamaktı yakışan,
Hüzün gözlü adama.
Şimdi gidiyorum...
Dokunduğum her şeye
Çoktan helal ettim hakkımı.
Sakın boynunu eğmesin menekşelerim,
Hep hicaz çalsın bestelerim
Yetim yetim bakmasın kitaplara şiirlerim...
Bir sen oku e mi,
Bir sen,sadece sen...
Çok uzattım di mi,
Ya neyleyim harfler kelimeleri getirdi.
Kusuruma bakma gayrı
Oysa bu kısacık bir şiirdi.
Hadi hakkını helal et
Gidiyorum....