Bazısı son vapuru bekler bu şehirden kalkan
Gerisi de son vapura kalır,
Yani herkesin bir son vapuru vardır...
Vardır da, kimseninki aynı gemi değildir.
Değildir de, yok mu görünce de bir el sallamak?
Ne bu hayal kırıklığı, hüzün?
Nedir senin vapuruna binmedi de yas tutmuyor diye
Duyduğun bu hüsran?
Yok mu bir gülümseyen?
O da içeri girsin o zaman.
Tostu sıcak, yumurtası sahan
Sabahları şahane ama olmasın mı bir paylaşan?
Yok mu bir anlayan?
O da senin gibi bir insan
Boğulmamak için
Son anda son vapura atlayan
Ne işe yarar bu kadar öfke, celal?
Belki de kırgınlıklar denizine bir damla daha değil de
Göğe güzelliklerin bir martısı eklenirdi
El sallasan
Kayıt Tarihi : 16.4.2021 07:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair de emin değil bir hikayesi var mı, ya da tek hikaye mi, çok mu, hiç mi. Bir sabah bir anda aklına düştü, ağzı da bir anda söyledi, eli bir anda yazdı, bir anda da kaydetti, bir oldubittiye geliverdi. Şair de şimdi kendisi ne demeye çalışmış onu anlamakla meşgul...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!