Son Vapur Şiiri - Alp Arslan

Gel…
Razıyım, son vapurla gel…
Yaşattığın aşkın fırtınası dinmeden,
Saçlarıma başkasının kokusu sinmeden,
Son vapur önümden gelip geçmeden,
Gel…
Issız dağlarıma beyaz karlar yağmadan,
Deli aklım yine sende rehin kalmadan,
Son güneşim denizimde batmadan,
Gel…
Razıyım, son vapurla gel…
Yeni adak katmadan adaklarıma,
Eşkıyalar inmeden bağlarıma,
Başkası sokulmadan utangaç anlarıma,
Gel…
Razıyım, son vapurla gel…
Rüzgârdan başka bir de sen okşa isterim tenimi,
Dalgaların köpüğüyle yapacağım tuzlu kahveni,
Çilelerimden ördüm, sözümüz kesilirken giyeceğim elbisemi…
Razıyım, son vapurla gel…
Nazar boncukları taktım yaslandığın ağaçlara,
Beklemeyi öğrettim, iskelede salınan yosunlara,
Birbirine köprüyle bağlı bu iki adada,
Cunda’da,
Sözleştiğimiz gibi son vapur kaçmadan, gel…
.
Ankara – 9 Eylül 2016