Kalemi kırıyorsun...
Güneş parçalanıyor, ateşler saçılıyor.
Ay yok.Gece yok.
Deniz küçülüyor.Küçülüyor...
Kalemi kırıyorsun...
Yağlı sicimde boynum.
Darağacında umutsuz
Yanıyorum....
Rüzgarlar hafifliyor, duruyor neredeyse
Şarkılar suskun, yoklar...
Cezamı veriyor zaman, ibresinde.
Kalemi kırıyorsun....
Kayıt Tarihi : 28.9.2001 19:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!