SON İSTASYON BE DAYlM,
İÇİNE EKMEK KOYDUĞUM,
İLMEK İLMEK ÖRÜLÜ,
İLMEĞİNDEN KAÇMlŞ HAYATA DELİK AÇMlŞ KAZAĞlM,
VE YAKALl GRİ, GÖZYAŞLARlM BEYAZLAŞMlŞ SÜVETERİM,
ÇOCUKLUĞUMU VE HERŞEYİMİ.
YATAK lSLAK, YORGAN lSLAK,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Duygulu tutkulu ve içten şiirinizi beğenerek okudum.... Güzel bir anlatım
Sağlık mutlulukla kalın Suna Hanım..
Yüreğinize sağlık...
Sevgi saygı selamlarımı sunuyorum.
'Bavulsuz yolcu'lardır ki,hangi istasyonda ineceğini kendi dahil,kimseler bilemez..Yüreğinize sağlık üstadım..
Ben de öyle yaptım,
"Okudum, sustum..."
Son Vagon, kapıda!
Tebrikler Suna Hanım...
tebrikler kutlarım
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Dilinize sağlık
KALBE DOKUNUŞ, HARFE DOKUNUŞTAN BÜYÜKTÜR...
Şiirinizi beğenerek okudum...Yüreğinize Sağlık ... tek sorum özel bir nedeni var mı büyük harfler kullanmanızın. Şiirinizin dokusunu bozuyor. Bence..
KALBE DOKUNUŞ, HARFE DOKUNUŞTAN BÜYÜKTÜR...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta