Son Uykumdu Ölüm Şiiri - Fazilet Özcan

Son uykumdu ölüm
Bir sevdadan
Başka bir sevdaya göçmek
Hep mi yalnız gidilir
Söyleyin
Hepmi aşikar
Günahlarım
Hepmi bekleyecegim
Gökyüzünde hayaline
Gülümsedigim sevgili

Son uykumdu ölüm
Gözkapaklarım öyle agırlaştı ki
Beklerken seni
Affet affet beni
Tutamadım açık
O derin uykuya
Nede isteklilerdi
Düştüler sakince
Yavaş yavaş

Son uykumdu ölüm
Kapanmış gözlerin arasında
İncecik süzülmüş hasretin
Acılmasada gözlerim
Onca yaş eksilmedi
Islanırken kefenim

Son uykumdu ölüm
Zamana hapis
Çırpınıyor ruhum
Kayboluyor yokluğunda
Simdi ise elimde kalan Yavas yavas yüreğime
Süzülen adın
Yalnız aklımda
Kim bilir kaç zaman gecti
Adim adim ömrümden

Dindi gözyaşlarım
bir fatiha okuyan vardı
duydum göremesemde
çok uzaklardan
Ve açtım gözlerimi
Meğer yoklugundu
Sendin gözlerimde
Saklanan
Dindi tüm yaşlar
tüm ızdıraplar
Sendin
Gözyaşlarına sarılan
Arkamdan bir pişman bakan
Bir hasretin başında
Kaldın şimdi sen
Evet sen tek başına.....