Son Umut Şiiri - Şair Üney

Elveda en son umut

Saklı gülüşlerim

Dilimdeki son türkü

Bu kaçan son tren

Bahar çok uzak artık

Varıp varacağın son yer

Terkedilmiş ıssız bir liman

Savrulup giden yıllar

Uğuldayan bu deli rüzgar

İliklerime sinmiş yalnızlık

Son türkümü çağırıyor bana

Meleklerin kanadına yazılmış son türküm

Ki azalıyorum gitgide

Her akşam ruhumdan bir parçayı

Gözyaşlarım içinde salıyorum göğe

Ve ben azaldıkça azıyorum

Duramıyorum yerimde

Eli kanlı bir katil oluyorum

Umudu göğsünden vurulmuş

Yüreğimi parça parça ediyorum

Kaçıyorum hayattan öylece

Kendimden kaçıyorum

Hiçbir şey bağlamaz beni artık

Suskunluğumu bozuyorum

Ve haykırıyorum göğe

Ben bir iflah olmazım

Aşka meyil koymazım

Ne istiyorsunuz benden

Hiçbir kaba sığmazım...

Sığamasam da hiçbir yüreğe

Ve kalmadıysa da hiçbir umudum

Gideceğim öylece...

Gidebildikçe yürüyeceğim

Ve yürüyebildikçe düşleyeceğim...

Düşlerim sahipsiz kalmasın diye...