öyle neşeli olduğuma bakma sen
Kelebek misali uçuşuyorum sadece
Her an ömrümün son saatine geçebilirim
Kalan son demlerimi bir cam kenarında
Ve yahut bir perde arkasında geçirebilirim
Belkide perdeye tutunamayıp düşerim
Şaşkınlıkla bakan bir çocuk
İlk defa kelebek görmüştür eline alır
Kıpırdatmaya çalışır can havliyle
Ama bende bitmiştir umutlar kalkmam
Ya da belki annesini çağırır çocuk
Uyanmam için annesine götürür kim bilir
Tam kalkacağım bir kıpırtı olur bende
Çocuk heyecanda elinde ezer belki beni
O an o kalkma ümidi
Benim hayatımın son kıpırtısı olur kim bilir..
Kayıt Tarihi : 16.5.2019 00:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!