Sensin diye her gece mehtabı gözlerdim,
Ay ışığı süzüldüğünde penceremden.
Ettiğin son vedayla karardı seherim,
Bulutlar gücendi gözlerimdeki nemden.
Kalbimde can verirken umut çiçekleri,
Çiçeksiz kalbime bir gül ekmeni bekledim.
O tükenmez,mehtaba hasret geceleri,
Özlem şiirime binbir hece ekledim.
Kavuşmak adına kalan en son umudun,
Ölüme aldırmadan, giderim peşinden.
Elbet düşecek diye seninde yolun,
Toprağa gireceğim, daha can vermeden.
Şah-ı Kelâm
Erdem BozkurtKayıt Tarihi : 15.9.2011 18:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdem Bozkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/15/son-umut-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!