Son tütünü de tükettik bugün
Son dostu da uğurladık
Son çayımızı bir çınarın altında
Zevkle ve saadetle yudumladık
Bir disko topu gibi
Dönen güneşin altında
Son kez ne yapılabilecekse yaptık
Sonları hep tükettik
Ancak bir tek şey dışında
Ekmek gibi su gibi
Dağlar ardındaki güneş gibi
Son umudumuzu kaybetmedik…
Varsa ki yaşamaya sebep işte bundandır…
15.06.10
SALİHLİ
Kayıt Tarihi : 10.5.2011 01:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!