Son Umut Şiiri - Alpaslan Yiğit

Karanlıklar içinde yol alan bir gemiyim sanki
Sığınacak limanım mı varki kendimi saklayayım
Derdimin ortasında dermanımdan çok uzaklardayım
Ne bir tesellim nede bir yardıma gelenim var

Karanlıklar içinde yol alırken gemim
Bir iniyor bir çıkıyor dalgaların kollarında
Hiç ümit yok görünmeyecek gözlerime aydınlıklar
Koyu bir matem içinde yokolup gidecek bedenim

İşte son gemininde ışıkları uzaklarda kaldı
O değilmiydiki bana yardım elini uzatan
Bak oda ummalı dalgalara takılıp kaldı
Umudumdu belkide son yavaş yavaş dibe batan

Azgın dalgalar alıyor artık benide kollarına
Hepsi bitti,rüya olsada kurtulsam diyebilsem
Denizin ıslattığı tenimi nasıl açıklayacağım
Peki ya artık yavaş yavaş tadamadığım nefesimi?