Son Umut Şiiri - Mukim İşbilir

Ay ışığında sakladığım son umut
Nerede kaldı? arar arar bulamam
İşaret bırakmıştım küçük bir bulut
Rüzgar eser, yer değişir bulamam

Samanyolu'nun, belki biraz sağında
Bilmediğim bir yolun son durağında
Sanırım,otuz şubatın son şafağında
Yıllar geçse de arar arar bulamam

Yol gösterse de,bana çoban yıldızı
Ne yeri bellidir, ne de bir ayak izi
Fi tarihinin, belkide en son güzü
Ömür geçer de,arar arar bulamam

Harcasam da bu ömrü umut peşinde
Ne hayalimde buldum,ne de düşümde
Bir yıldız dibindeydi son görüşümde
Ay kararır da,ben ararım bulamam

Ne kadere ne talihe yok sözüm
Ben doğuştan her umuda öksüzüm
Son umudum du,kaydı zûhre yıldızım
O da gitti arar arar bulamam

Nede güzel sarmıştım atlas libasa
Ben nasıl yaşarım ki, umut olmasa
Aradım bulamadım, düşürdü yasa
Hayat kaynağım,ben umutsuz olamam