SON UMU
Metin Altıok’a
eski bir ilkyaz resminden yontulmuş
göğünü arayan sorularla geldim
düğümlenen sesimde dizginsiz sözcükler…
anlatacaklarımı hangi suskunluk bozabilir
bilmem ki!
ıslanmış bir bekleyişin daralan soluğunda
son umu bu, acıdıkça tazelenen
uzak yollardan biçimlendirip alnıma kondurduğum
uğuldarken ardımdan yılgın ıslığıyla rüzgâr
ömrüm, küllenen hangi yanılgının serinliği bu
sustuğum yerde başlayıp bastığım izlerde büyüyen
sökülürken ayazlanmış bir gönencin örgüsü
kaldırımlara düşen gölgem kadar yalnızken
yadsıdıklarımı yeni baştan düşündüm de geldim
paltomda birikmiş simli kar tozları…
zamanı mıydı, anlamı aşınmış imgelerden
sesimin dalgınlığına yeni bir ahenk bulmanın
bilmem ki!
Selami Karabulut
Kayıt Tarihi : 8.8.2000 16:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selami Karabulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/08/08/son-umu.jpg)
yazana selam olsun
imza:bıcılgan:))))))))))
sevgiyle...
TÜM YORUMLAR (19)