Tufanlar koparken susuz zihnimde
Sel akar üstünde, altı kuraktır
Boğulur idrakim sorgu dibinde
Götüren derine sığ bir meraktır
Yol versem kemiren kuşkularıma
Kapılsam nefsani tutkularıma
Yenik düşer arzum korkularıma
Ar eder eninde özüm topraktır
Vel hasıl bir nefes mesafe erim
An olur mevt ile tanışır dirim
Soyunup dirimden ölüm giyerim
Gidemem öteye bu son uğraktır
Kayıt Tarihi : 27.3.2023 16:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!