Son Uğradığın Yere Bırak Kalbimi

SON UĞRADIĞIN YERE BIRAK KALBİMİ

Bir tuhaflık var; sanki gündüz hiç doğmayacak,
Gece uzun sürecek gözlerinde mor ufkun,
Bir meltem esişiyle seviniyorken ancak,
Nefesini hissetmek ızdıraptır yokluğun,
Bir umutla kapılar yarına açılacak.

Her dakika zorlarsa acı firak kalbimi,
Belki canlandırır bir selâm çorak kalbimi.

Yolcuyum, misafirin olayım oyalarda,
Ahımı ulaştırsın sana bir seher yeli;
Bugün, ilk dolan desti ben olayım pınarda
Hangi candır, bilemem, bir bakışın bedeli?
O tatlı gülücükler bulunur mu pazarda?

Sarınca her saat bir derin merak kalbimi,
Müstesnâ semtinden hiç koyma ırak kalbimi.

Bir gülü incitmeyi bilmeyen yâr, insaf et,
Unutma bu diyarda bir dostun olduğunu,
Bilirsin elindeki her şey sana emanet;
Hesaba kat içimin hicranla dolduğunu,
Beni de o mecnunlar listesine bir kaydet.

Ya vefanla sevindir yâr, bu kurak kalbimi;
Ya da son uğradığın yere bırak kalbimi.

7/2/2003
Zaandam