Son türküler... Şiiri - Ahmet Köse

Bilmem ki ne demeli
artık sonuna mı geldik türkülerin
bu sürgit yaşamdan kurtuluyor muyuz.

Hiçbir yüzde dostluk yok
hiçbir gözde içten bir gözyaşı yok
hiçbir tende yakarcasına ateş yok..!

Yürüyoruz yollarda
sevgiler nerede belli değil
Dostluğa koşuyoruz
düşmanlığı bitirmeden
bir denizdir yaşamda yüzüyoruz
mavi, pembe, gri, siyah
aldırmadan.
Bir dağın ortasındayız
yuvarlansak mı
tırmansak mı
derken ölüvermişiz.

Hani nerede sevgi
Nası koştuk dostluğa
Ve hangi yaşamdayız
gri, mavi, pembe, siyah.

Tutarken
kırmızı bir gül
Ağlarken
mavi gök
Ve düşerken
omuzuna yapışan bir el.

Kimbilir nerede düşürdük bunları
belkide türkülerin sonudur bunlar...?

29/10/88/çine