Diktiğin şu torbalar,bir gün elbet yırtılır.
İşlediğin oyaların,rengi solar zamanda.
Hayat rüzgarı,yalçın kayalarda haykırır.
Acıyarak dinlersin,sessiz tenhalarında.
Yolcu bekler hancı,kurduğu her sofrada.
En son hesap ödenir,kalktığın masada.
Yedin,içtin,durmadın gezdin rüzgarında.
Son tümseği gören,hep gömüldü oraya.
Kayıt Tarihi : 12.1.2007 20:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!