Son Tufan Şiiri - Metin Egeli

SON TUFAN

Yıllar geçmiş
Geçmiş te nasıl geçmiş?
Kimi kaça, kimi kovalaya.
Ortak sonu hep sus pus,
Haykırışlar da var bazı
Avazınca sessiz.

Koca bir çağ bitmiş,
Zaman durmuş
Bir sen varsın,
Gözlerinde bir çerağ,
Gülüşün çağlar içimde.
Saçlarımda aklar,
Kanadımda kahkahan,
Çırpar çırpınır vahanda.
Kadehimde Tibet’in suyu,
Bekler dururum son tufanı,
Sular durula
Denizler çekile,
Kadehler vurula.

Gözlerinde bir çerağ
Gülüşün çağlar içimde.
Bu su;
Kuyularından çıka,
Yağmurlarınla dolup taşa,
Tüm çöllere iz bırakıp,
Taşlara vura vura coşa,
Çağlaya köpük rengi,
Rengi beyaz,
Yüreği berrak
Döküle denizine.
Açıla sevdanın enginine
Olmayacak bir düş gibi…

Metin Egeli