Son Tren Şiiri - Mustafa Turay

Son tren de kalktı öylece
son anons yapıldı, turnikeler kapandı
Boş salonda benden başka kimse kalmadı
Yüreğimi bıraktım beklediğim o sarı çizgide
Parmak uçlarımla yürüdüm koridorlardan
Çıplak anılarım gibi mahcubum
Ne kadar uzun olursun olsun bu raylar,
sen gülümserken dudağındaki
o ince çizgiden ibaret tüm duraklar
Sen gülümserken yüzünde beliren gamzeler
o çukurlar bana kazılmış en güzel mezar
Son tren de kalktı, son anons yapıldı
turnikelerle birlikte umutlarımda kapandı
Bu boş salonda benden başka hiç kimse kalmadı