Yaşam yolunda yürürken,
Geriye dönemezsin.
Yarından avans çekemezsin…
Daha iyisini, daha güzelini
Bulayım derken,
Trenler, tek tek gelir geçer.
Son treni kaçırmaya gör,
Bir daha binemezsin.
Yaşadım diyebilmen için,
Bugün, yaşanacak ne varsa,
Hiç ertelemeden,
Bugün yaşamalısın…
Eşini, dostunu, sevdiklerini,
Unutma, ara, sor.
Yarına ertelersen,
Belki,
Onların son günüdür,
Bulamazsın.
Belki de,
Senin son günündür,
Sen olmazsın...
İstanbul
16.11.2010
Kayıt Tarihi : 16.11.2010 23:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saadettin Güven](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/16/son-tren-45.jpg)
TÜM YORUMLAR (5)