Son Tren Şiiri - Tolga Tan

Koyup al yanağın, siyah camına
Ümidim muhabbet, kaldı yarına
Ceylanlar kıskancı endamına
Baktığım yer, o son tren.

Son vagonunda, bakıp yüzlerine
Sövünce anlarım, cam izlerine
Menekşeler kıskancı gözlerine
Daldığım yer, o son tren.

Çınlasın sirenler, her gelişine
Lal olsun da diller, bir görüşüne
Güllerin kıskancı o gülüşüne
Taktığım yer, o son tren.

Rayların temposu, eştir şarkına
Bilmedin kaç dilsiz, döner şaşkına
Leyla'nın kıskancı, senin aşkına
Düştüğüm yer, o son tren.

Kalemin cüreti hikayesinden
Bıraktım gülleri, düşer elinden
Fanisinin kıskancı hayalinden
Kaçtığım yer, o son tren.