Son tren Şiiri - Rahmi Nalbantoğlu

Son tren.

Bu gelen,son tren,
son perondayım.
Daha,ilk baharda,yarı yoldayım.
Bu gelen, son tren,
Son perondayım.
Zaten! .ilk baharı,hiç yaşamadan,
Çiçekler,soldu hep,gülü açmadan.
Adı,bahar olan,iki bahar var,
İlk baharda,değil! .son bahardayım.
Bu gelen,son tren,
Son perondayım.
Acaba! .benide,alırmı? dersin? .
Geride kalanlar,hatıra olur,
Hayaller! .benimle,gelirmi? dersin? .
İlk bahar,son bahar,ikisi bahar,
dertleri sırtlamak,nereye? kadar.
Burası! .bir handır,her gelen,gider,
Yolculuk,ne zaman? başlıyor dersin?

Son peronda,üç can.
Biri seven,biri sevilen,
Biri,kara çalı,yada,kör diken.
Üçü,bir arada,olurmu? dersin?
Bu gelen,son tren,
Son perondayım.
Eger! .ağlıyorsam,bil.ki insanım,
Yoksulu! .görünce,donuyor kanım.
Çare aramaya,yoksa dermanım,
Ben! .nasıl yaşadım? nasıl insanım?
Selam! . olsun size, can olan,candan,
Başım kurtulmadı,dertten,bir zaman.
Son gelen, trene, binsemmi? dersin? .
Bu gelen,sontren,
son perondayım.
Sevgisiz gidersen,gelmeyi unut,
Sevgiyi,bir dene,nefreti unut.
Bu gelen son tren,belki! .son umut,
Umutsuz yaşamak,olurmu? dersin?
Bu gelen,son tren,
Son perondayım.
Sevenler benimle,gelirmi? dersin? .

Rahmi Nalbantoğlu