Son Tesadüf Şiiri - Halil İbrahim Alboğa

Hayli zaman oldu görüşmeyeli,
Tesadüf rüzgarı tuttu savurdu..
Bilmedim yüzünü geçerken amma
O incecik bakış yaktı, kavurdu...

Kim derdi gün gelip bir an olacak,
Bir kaç saniyede zaman duracak.
Şöyle bir bakıp da geçerdim ancak!
O incecik bakış yaktı kavurdu...

Özünü tüketmiş kömür gibiydim..
Ahiri belirsiz ömür dibiydim..
Gayesiz dolaşan bir serseriydim..
İncecik bakışın yaktı kavurdu.

Ne ardıma baktım, ne seni öndüm.
Ne ileri gittim, ne geri döndüm.
Mum gibi eridim, gün gibi söndüm!
İncecik bakışın yaktı kavurdu.

Meğer bu sevdanın zehrini içen,
Benmişim feleğin kahrını seçen!
Olurdum mazide durmadan geçen;
İncecik bakışın yaktı kavurdu.

Haktandır meylinde biçare olmak!
Revadır zebuna sararıp solmak!
Nasip olmadı da sesini duymak..
İncecik bakışın yaktı kavurdu.

Selamı, kelamı hayrete verip;
Tez çekti gözünü yana çevirip..
Yokluğa yol aldı yavaştan garip..
O incecik bakış yaktı kavurdu.