Aynaya benden yansıyan sadece gölgem,
Simam sende kaldı.
Katranın biriktiği duygularım,
Yerini boşluğa bıraktı.
Korlanan kalp aralığım,
Mısralarınla nemlendi.
Gözyaşlarımla demlendi ayrılık,
Kuraklığında buharlaştı.
Hâlâ bir umuttun benim için,
Burnumda kokan bir özlem,
Rüyalarıma damlayan izdüşümün,
Koordinatını saptıran sözlerin...
Her şey, o an bitmişti aslında,
Bir yalan olsa da ayrılığın sebebi,
İncinen bir gurur oldu getirisi!
Hislerime ağlayan yalnızlık,
Kaderime küsen uykularım,
Seni anımsatan her şarkıda,
Şarkılara olan nefretim karşımda,
Bütün huzuruma dur diyen;
Acılara motiflenmiş ismin,
Baştan savma gözyaşınla iliklenen aşkın,
Tamamıyla körelmiş aşkınla dokunan sahtelikler,
Ya da harabeleri anımsatan gözlerin,
Ve sahte öpüşlerin...
Kayıt Tarihi : 4.5.2011 17:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!