Son Tercihim Ölmek Mi Şiiri - Abdullah T ...

Ben mi alışamadım,hayat mı merhametsiz,
Uyamadım ritmine,yaşayabilirmiş bensiz.

Bağlama umudunu,ben de faniyim burda,
Belki daha olamam,verdiğim randevuda.

Sana sırdaş olurdum,dermansız günlerinde,
Bedenim durabilse ayaklarım üstünde,

Bilseydin,yok demenin bu kadar zorluğunu,
Sırtımda ağır yükün,beni de yorduğunu..

Zorda bırakma beni,zaten çok dirençsizim,
Dertler ezerken beni,sanma ki ben dertsizim.

Hep yokuş mu bu yollar,düzünü hiç görmedim,
Ağlamaya başladım,bir daha gülemedim.

Çoğu gitti ömrümün, bitmedi görünürüm,
Yaşadığıma bakmam,yarınla övünürüm.

Oyuncak geldi bana,eğlendirdi bir ömür,
Gerçekte yaşamıştım,yaşanmamış görünür.

Uyutmuş beni dünya,uyanamam gafletten,
Başka bir şey görmedim,çile ve sefaletten.

Şimdi sorarlar bana,bedbaht olan hayatın,
Neyini savunurum,yüzüme gülmeyen bahtın.

Yalnız bana münhasır,olmayan bir hakikat,
Sonucu ölüm olan,her fanide ortak kat.

Yüzyıl daha yaşasam,değişmez akibetim,
Artmadan günahlarım, bitirmekti niyetim.

Benzemez bu dünyaya,orası ayrı mekan,
Korkumu başlatıyor,içimdeki heyacan.

Sahi neydi yaşamak,her şeye üzülmek mi,
Yarım asır ömrümde,son tercihim ölmek mi.