- SON TEK KARANFİL-
İçimde sararan, yapraklar arasında kalan,
Tomurcuklarla yüklü , bir bahar dalı gibisin.
İçimde beni...kalbimde seni arıyorum.
Eylül artık sona erdi, dökülen yapraklar gibi,
Soldu içimdeki, bütün umutlar.
İçimde kalan , gönlümde kalan, bir tek sen varsın.
Hıçkırıklar içinde , sarsıla sarsıla ağlamayı,
Gözyaşımı...içimdeki, bu depremi, bilemezsin ki,
Benim içimdeki...bütün sevgiler ağlar.
Yıldızlar söndü, söndü bütün ışıklar,
Karardı dünyam...hani mehtap nerde,
Nerede içimde kalan, son umutlarım?
Sana sevgimden başka...
Verecek, hiç bir şeyim kalmadı.
İçimde bir tek sen... akan gözyaşlarım,
Çığlık çığlık bağıran , bir yüreğim,
Ve sana kalbimde sakladığım,
Son tek karanfilden başka...
İnan bir şey kalmadı...
Kayıt Tarihi : 3.10.2005 21:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!