İnsan bir kuş misali;
Bakarsın burada,bakarsın orada! ..
Hiç farkına varamazsın,
Zaman eriyip gitmiş arada…
Sen orada,
Ben burada…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
'Gönül gözüyle bakmak' esas... Göremiyorsa insan, 'yanyana olduğu bile 'değil orada...'
Ve zaman mefhumu... Neyin nerde olduğunu/kaldığını bir tek o silebilir hafızadan... Elinde değildir insanın 'dün orada' dediği, bakmışsın içinde, yanıbaşında... 'Zihninin' var ettiğidir olsa olsa...
Felsefeye düşkünlüğünü de bildiğim abimin yine 'kısa ama etkili' bir şiirini okudum... Verdim hakkını alıp gidiyorum... Ve bir sahur anında memleketinden 'ezan sesleri' gönderiyorum...
Kısa ve düşündürürcü.İşte şiir bu.Dayfalar dolusu bir katabı bir kaç satırla anlatıma becerisi.Kutlarım.YUVASIZ KUŞ
Kimin nerede olduğuna değgin seçilebilen parlak noktalar vardı dizelerde.
Yön belirleyicilik duygusu ağır basıyordu şiirde.
Kutluyorum.
Erdemle.
hoş bir paylaşım ebrik ederim...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta