Son Tarumar Şiiri - Sevinç İnal

Hayat…
bir sanrılar zinciri say, arda arda uzanan
yarım kalanlara rağmen
bütün sanılan
sonra kopsun bir yerinden
sen ol dağılan…

…….Yıkım!

Tabiat…
yaşamla senkronizesi tam
kalıcı olmayan bahar
istikrarsız geçimsiz
kâh ihtiyarlamış kâh körpe dallı
kararsız olan…

……..Aldatan!

İnsan…
çözülmez labirent, yokuşlu sarp
bazen tanrılığa soyunan
kulluğa isyan
dünyada ki kıyamet…

……..Düğüm!

Tanrı…
kaf dağının ardında ki ekber
bir ruh bir güç ulaşılamayan
asırlardır anlatılamayan
başka bir sultan...

……..?

Ve… Ölüm…
bölünmeyen uyku, düşümsü
bazen karabasan, hayata kapan
nerede olduğunu bilmediğin
mayın tarlası…
.......Son tarumar..